h

Forse kritiek op collegevorming

18 april 1995

Forse kritiek op collegevorming

SP-fractievoorzitter Fenna Vergeer had vandaag fore kritiek op de manier waarop het nieuwe College van Gedeputeerde Staten tot stand is gekomen.
Bij het debat over de collegevorming gaf Vergeer aan dat de SP bewust buiten de collegevorming is gehouden. De manier waarop dit gebeurde maakt duidelijk dat VVD, CDA en PvdA vooral op de oude voet verder willen gaan en zich niets aantrekken van de uitslag van de verkiezingen. Het CDA en de PvdA verloren daarbij fors zetels.

Fenna Vergeer in het debat: ‘6 dagen na de verkiezingen, trof ik op mijn antwoordapparaat een uitnodiging van de VVD voor een onmiddellijk gesprek aan. Omdat ik verhinderd was, werd mij telefo­nisch meege­deeld, dat er inmid­dels een station gepasseerd was en dat er een college was van VVD, PvdA en CDA.

Op mijn verbaasde reactie werd mij alsnog een gesprek over voldongen feiten voorgesteld. Dit leek mij mos­terd na de maaltijd. Ik heb dhr. Jansen (VVD) daarom inmiddels een potje mos­terd aangeboden.’

Naast de kritiek op de collegevorming ging Vergeer ook in op de onlangs ingestelde wachtgeldregeling. Volgens de SP past deze wachtgeldregeling niet in een tijd waarin de tweedeling tussen arm en rijk in de maatschappij groeit.

‘De SP heeft enige tijd gele­den de vorige staten verzocht, niet te stemmen voor een wachtgeld­regeling, die niet anders kan worden uitgelegd dan als een afscheidscadeautje aan jezelf, op kosten van de gemeenschap.

Dit afscheidscadeau én het toekomstige cadeautje voor de provin­cie in de vorm van een nieuw provinciehuis van 144 miljoen én de wijze waarop het vandaag voorgedragen college tot stand is gekomen, wekken sterk de indruk, dat sommige politici meer met hun eigen belan­gen bezig zijn dan met de belangen van de burgers door wie en voor wie ze gekozen zijn’ aldus Vergeer.

De volledige tekst in het debat is hieronder te lezen.
 

Mevouw de voorzitter,

Vier jaar geleden kon de Commissaris van de Koningin na een ronde algemene beschouwin­gen van 8 partijen -al dan niet zichtbaar opgelucht- ademha­len. Vanaf vandaag moet voor een rondje fracties 25% meer tijd uitgetrokken worden. Dat valt niet mee, de Statenvergaderingen zijn toch al niet bevorderlijk voor mensen die zo nu en dan wat zitvlees proberen kwijt te raken.

Maar ik wil u geruststellen: de SP houdt van politiek op hoofd­lijnen, van zakelijk en efficiënt vergaderen. Maar al te vaak wordt er in onze parlementaire organen lang, zeer lang over de cijfers áchter de komma gepraat en worden de cijfers vóór de komma naar de rondvraag verwezen. Ik stel het dus op prijs, als politieke partijen snel ter zake komen.

Maar het hoeft ook weer niet zo snel als de hogesnelheidstrein van de VVD, die in de eerste week na de verkiezingen door het politieke landschap dender­de.

- Het Groene Hart is in elk geval alvast de stuipen op het lijf ge­jaagd! -

6 dagen na de verkiezingen, trof ik op mijn antwoordapparaat een uitnodiging van de VVD voor een onmiddellijk gesprek aan. Omdat ik verhinderd was, werd mij telefo­nisch meege­deeld, dat er inmid­dels een station gepasseerd was en dat er een college was van VVD, PvdA en CDA.

Op mijn verbaasde reactie werd mij alsnog een gesprek over voldongen feiten voorgesteld. Dit leek mij mos­terd na de maaltijd. Ik heb dhr. Jansen (VVD) daarom inmiddels een potje mos­terd aangeboden. Dhr. Jansen heeft de attentie aange­nomen met de aantekening, dat hij kleine cadeautjes wel aanneemt.

- Dit laatste wil ik hierbij  graag als tip aan de andere nieuwe sta­tenleden meegeven-

Overigens heeft de mosterd inmiddels wel geholpen om het gesprek, dat tenslotte dan toch nog -zij het over organisato­rische zaken- plaatsvond, voor mijn fractie iets verteer­baar­der te maken. De wens van de SP om het aantal vergader­dagen te beperken tot vrijdag, wordt, voor zover het technisch uitvoer­baar is, door het college gedeeld. Ook kan mijn fractie in­stem­men met het terugbrengen van het aantal commissies van advies en bijstand van 9 naar 5. Met beide voorstel­len wordt recht gedaan aan het karakter van nevenfunctie, dat het Sta­tenlidmaatschap naar de mening van de SP behoort te hebben. De beperking van de omvang van het college tot 6 gedeputeerden heeft eveneens onze instemming. Dit zal o.i. bijdragen tot een beter oog voor politieke hoofdlij­nen en de samenhang van beleidster­reinen. Ook heeft het gunstige financiële gevolgen voor de uitgaven van de provincie.

Minder tevreden is de SP-fractie over de wíjze waaróp de collegevorming zich heeft voltrokken. Deze collegevorming had nog het meest weg van een politieke stoelendans, waarbij de VVD achteroverleunend met champagne en kaviaar in 3 comfor­tabele fauteuils, naar wille­keur de aan- en uitknoppen van de muziek bediende. De verlie­zers van de verkiezingen daarentegen mochten om het hardst rond de overgebleven lege stoelen dansen (waar­van er expres ook nog 1 minder dan vorige keer was neer­ge­zet), hier­bij opgezweept door het ritme van de liberal-bras-band.

Van enig stilstaan bij en bezinning op de politieke aardver­schuiving van 8 maart was geen sprake.

De inwoners van Zuid-Holland, toch al niet erg warmlopend voor de provinciale politiek - getuige het wegblijfpercentage van 51,9% - konden zich uit de media geen mening vormen over de lering die de politieke partijen misschien uit de verkiezingsuitslag getrokken hadden. De kleinste helft van de kiezers die de moeite genomen had om wel zijn mening in het stemhokje kenbaar te maken, kreeg na een week de korte bood­schap: poppetjes gezien, kastje dicht.

Wat de kiezer uit de media heeft mogen vernemen is wie de kapitein en de bemanning van het nieuwe statenschip zullen zijn, maar welke koers het schip vaart en hoe de bemanning gemotiveerd is, dat komt pas over 1 maand ter discussie, als overboord springen gelijk staat met politieke zelfmoord. De kapitein heeft namelijk meteen na de verkiezingen tegen de beman­ning gezegd: 'Wij bieden jullie een baan aan. Sollicitanten staan te dringen, dus graag of helemaal niet. Over de invulling van het werk, over de arbeids­voorwaarden en dergelijke praten we later wel.

De beman­ningsleden hebben in de periode tussen de aanmon­ste­ring en de afvaart zelf hun voorwaarden op papier mogen zet­ten. We hebben ze vorige week als voorproefje en vandaag in de vorm van het officiële collegeprogram­ma mogen ontvangen.

Het moet niet moeilijk geweest zijn voor de kapitein om door de passages die hem niet bevielen een flinke streep te halen. Of misschien stonden de kandi­daat-bemanningsleden wel zo te trappelen, dat ze al bij voorbaat afgezwakte eisen gesteld hebben.

Nee, een onaantrekkelijk loon krijgen ze niet, maar voor de rest heerst nu aan boord het liberale credo: beschikbaar zijn op afroep, eigen risico bij scheurbuik, tandenknarsen, slik­pro­blemen en gezichtsverlies, geen vangnet onder het kraaiennest en reddingsboten en zwemvesten alleen voor de officieren.

'Voor jou 4 of 5 andere, had de kapitein nog gezegd'. En nu het schip eenmaal vaart is het pompen of verzuipen.

En dan helpt het niet echt, als de PvdA roept "Ja maar, dat van Zestienhoven, daar staan wij niet achter."

Moet ik daaruit concluderen, dat de PvdA, om 2 zetels te mogen bezetten, wel heeft ingestemd met het gedeelte, dat niet van voetnoten is voorzien?  Hoewel ik naarstig op zoek ben geweest naar passages met een PvdA-gehalte, waarbij de VVD voetnoten heeft laten zetten, heb ik ze niet kunnen vinden.

De PvdA had bij zwaarwegende redenen niet mee hoeven te doen, maar ik constateer, dat zij voldoende brood in de VVD ziet om haar woord ook te spreken.

Het CDA heeft, hoewel groter dan de PvdA, met 1 zetel genoegen genomen met de rol van scheepsjongen, om toch maar vooral mee te mogen doen.

Maar goed, het blijft allemaal speculatie, want nogmaals de overwe­gingen die ten grondslag liggen aan deze collegevorming zijn niet buiten de muren van achterkamertjes gekomen.

Mevrouw de voorzitter,

Er is een groeiende kloof in ZH tussen mensen die in goede doen verkeren en mensen die, m.n. ook door allerlei overheids­maatregelen op achterstand geplaatst zijn. Vooral uitkeringen en subsidies voor de lagere inkomensgroepen worden steeds verder aangetast. In dat verband heeft de SP enige tijd gele­den de vorige staten verzocht, niet te stemmen voor een wachtgeld­regeling, die niet anders kan worden uitgelegd dan als een afscheidscadeautje aan jezelf, op kosten van de gemeenschap.

Dit afscheidscadeau én het toekomstige cadeautje voor de provin­cie in de vorm van een nieuw provinciehuis van 144 miljoen én de wijze waarop het vandaag voorgedragen college tot stand is gekomen, wekken sterk de indruk, dat sommige politici meer met hun eigen belan­gen bezig zijn dan met de belangen van de burgers door wie en voor wie ze gekozen zijn.

Over een maand, wanneer de stoelendans van vandaag achter de rug is, dan zal mijn fractie graag haar mening geven over de zaken waar het echt op aankomt:

welke koers gaat dit college varen?

Het zou mij niet verbazen, wanneer deze koers de komende 4 jaar een onbe­heersbare en mijn inziens fatale afwijking naar rechts blijkt te vertonen.

En omdat ik ook geen betere kandidaat-stuurlieden aan wal zie staan, die het schip zouden willen of kunnen keren, zal mijn fractie bij het punt 'benoeming gedeputeerden' blanco stemmen.

De Batavia, het vlaggenschip van een van de eerste Nederlandse kapita­listische onderne­mingen werd vorige week als replica te licht bevonden en dreigde slagzij te ma­ken........(ik zal het nu niet hebben over hoe het origineel al na 6 maanden kopje onder ging...)

Wat de SP betreft, wij zijn vandaag met een behoorlijke lading tomaten aan boord van wal gestoken.

U bent hier