Zuid-Holland

Edith Kuitert nam afscheid van de provincie en schreef onderstaand stukje

De verkiezingen voor de provinciale staten zijn weer achter de rug. De vertrekkende statenleden hebben afscheid genomen en de nieuwe statenleden zijn geïnstalleerd. Op 19 maart heb ik afscheid genomen van de Provincie Zuid-Holland. Ik was een van de velen die een penning kregen uitgereikt van de CdK Jan Franssen. In zijn toespraak legde hij de nadruk op het thema veranderingen, omdat de vorige periode voortdurend in het teken van verandering heeft gestaan. Ook voor mij is er de afgelopen jaren veel veranderd. In de campagne van vier jaar geleden was ik districtsvoorzitter, raadslid en telefoniste op het hoofdkantoor in Rotterdam. We hadden een fantastisch campagneteam en een speciale telefoonlijn. We haalden net geen 4 zetels. In eerste instantie kwam ik de provincie dus niet in. Toen ik de teleurstelling te boven was (ben jij al zo ver, Saskia?) stortte ik mij op het districts-, raads- en afdelingswerk en richtte ik me op andere zaken dichter bij huis. Aan het eind van het jaar werd ik zwanger en zo begon een jaar waarbij ik me vooral met mijn nieuwe gezin zou gaan bezighouden.
Toen Erik van der Burgh na een jaar om gezondheidsredenen stopte met het statenwerk volgde ik hem op. In september werd ik geïnstalleerd, precies een maand nadat onze dochter Ellen was geboren. Ik moest als een gek opvang gaan regelen, wat nog niet mee bleek te vallen. In de 9 maanden dat ik moest wachten op een plekje bij het kinderdagverblijf ging Ellen af en toe maar gewoon met me mee naar het provinciehuis. Een drukke tijd.
Nu is het nog drukker geworden: Ellen heeft sinds januari 2002 een zusje, Yvanka.

Inmiddels is de campagnetelefoon achterhaald omdat bijna iedereen e-mail heeft. Je kunt sneller met veel meer mensen tegelijk communiceren. Ondertussen ben ik na de raadsverkiezingen van vorig jaar gestopt, na een periode van 4 jaar. Al eerder was ik gestopt met het werk op het hoofdkantoor.
Ondertussen is mijn man twee keer van baan veranderd. Hij werkt nu bij de Tweede-Kamerfractie als contactpersoon tussen fractie en afdelingen. Echt iets voor hem, en een hele uitdaging. Maar ook wel heel druk, in combinatie met het fractievoorzitterschap in de raad en het jonge gezin. Na veel wikken en wegen besloot ik om mij niet opnieuw verkiesbaar te stellen voor de provincie.

Ellen en Yvanka gaan binnenkort niet meer naar het kinderdagverblijf, nu ik niet meer naar de provincie hoef. Dus ook voor de kinderen een hele verandering. ‘Anders’ is een van de stopwoordjes van onze dochter Ellen, die nu een echte peuter is geworden en overal een eigen kijk op gaat krijgen. Sinds kort gaat zij naar de peuterschool, waar ze dolgelukkig is. Ik hoop dat ze haar vriendjes en vriendinnetjes van het kinderdagverblijf niet al te zeer zal missen. Om voor Yvanka ook iets leuks te hebben ga ik vrijwilligerswerk doen bij de speel-o-theek, zodat zij nieuwe kinderen ontmoet en nieuw speelgoed kan uitproberen. Verder ben ik gastouder geworden, wat ook voor de meiden en mij heel gezellig is.

Er is heel veel veranderd, deze periode. We zijn van monisme naar dualisme gegaan en als je het proviniciebestuur mag geloven is er zelfs een hele cultuurverandering geweest sinds de Ceteco-affaire en de bouwfraude. Maar als ik de nieuwe statenfractie een advies mag geven zou ik zeggen: blijf alert op het onderwerp integriteit en geloof niet alles wat ze zeggen! Als er een ding is, wat er niet veranderd dan is het wel de drukte. Want het was een drukke tijd voor de SP en dat is het nog. En dat is maar goed ook! Als een van de weinige partijen blijven we keer op keer doorgroeien, vooral in ledental, wat toch wel heel bijzonder is.

Edith Kuitert