Zuid-Holland

De SP fractie in Provinciale Staten vind de antwoorden van Gedeputeerde Staten op de schriftelijke vragen over de dioxine besmetting in het Vlaardingse Lickebaertgebied laks en gemakzuchtig.
In de antwoorden geven GS aan de oorzaak van de dioxinebesmetting niet te kennen en verder geen vervolgonderzoek in te willen stellen. In plaats daarvan willen GS de grasmonsters die in het najaar worden genomen afwachten.
Voor de SP fractie is deze houding onbegrijpelijk en reden om opnieuw aan de bel te trekken. SP statenlid Bart Vermeulen stelt in nieuwe schriftelijke vragen de kwestie nogmaals aan de orde en wil van Gedeputeerde Staten weten waarom het opsporen van de bronnen van de dioxine uitstoot thans niet meer van belang is. Die vraag is belangrijk omdat er blijkbaar nieuwe of meerdere bronnen van de dioxinebesmetting zijn. Uit het onderzoek is immers gebleken dat de Bypass activiteiten van de AVR zeer waarschijnlijk niet de bron van de besmetting zijn

Verder wil de SP weten wat GS gaan doen als in het najaar wederom verhoogde concentraties dioxine worden aangetroffen.

Bart Vermeulen: “het is onbegrijpelijk dat GS ruim een half jaar gaan afwachten tot het probleem zich opnieuw voordoet. In plaats van door te pakken en achter de bron aan te gaan lijken Gedeputeerde Staten te hopen dat het probleem vanzelf overgaat.”

In de beantwoording van de eerdere vragen van de SP fractie gaan GS in op de bypass activiteiten van de AVR. Daarbij geven GS aan dat er onderzoek plaats vindt om de bypass activiteiten zo veel mogelijk terug te dringen. De SP is daar tevreden over omdat dat een forse verlichting voor het milieu in het Rijnmondgebied zou betekenen.

“Maar een structurele oplossing voor het probleem is dat dus niet.” aldus Vermeulen.

”GS geven zelf aan niet te weten wat de totale netto vracht aan dioxinen in het gebied is omdat men niet weet wat de mogelijke emissiebronnen zijn. Dat toont voor ons de noodzaak van aanvullend onderzoek aan.”

Ten slotte hoopt de SP dat het provinciebestuur de getroffen melkveehouders alsnog bij wil staan in hun strijd voor schadevergoeding. Slechts enkele getroffen boeren krijgen een financiële tegemoetkoming van de AVR die daarmee geen schuldbekentenis doen. Maar de overige melkveehouders blijven met inkomstenderving en hogere kosten zitten.

Bart Vermeulen; “De melkveehouders zouden wat meer compassie van hun provinciebestuur mogen verwachten. Zeker ook omdat 7 bedrijven hun vee binnen hielden op advies van de Voedsel en Waren autoriteit in het belang van de volksgezondheid. Daar mogen ze niet voor afgestraft worden."