Zuid-Holland

De SP ziet in het coalitieakkoord van CDA, VVD, PvdA en CU-SGP weinig nieuws.
Het nieuwe college geeft opnieuw ruim baan aan meer asfalt en bedrijventerreinen en trekt zich als overheid meer terug.
In het akkoord staan op het terrein van de sociale woningbouw en het openbaar vervoer mooie woorden op papier, maar er is weinig zich op concreet resultaat.
De komende tijd zal het college met uitgewerkte plannen gaan komen.
De SP zal waar nodig eigen voorstellen en alternatieven aandragen.

Hier onder staat de bijdrage van fractievoorzitter Bart Vermeulen op het coalitieakkoord. Voorzitter,

Ik wil graag als eerste de onderhandelaars van de beoogde collegepartijen feliciteren met de snelheid waarmee het akkoord tot stand is gekomen en ook met het feit dat u niet aankondigt eerst 100 dagen de provincie in te gaan, want die tijd hebt u hard nodig om de zaken uit het akkoord te gaan uitwerken.

Voorzitter,
Al tijdens de campagne was duidelijk dat de oude collegepartijen graag op dezelfde koers door wilden gaan en dat blijkt duidelijk uit dit akkoord.
De door de SP op een aantal punten bepleitte koerswijziging (waarmee we in aanhang verdrievoudigden) werd niet gedeeld en de verschillen werden door de overige onderhandelaars te groot bevonden.

Groot was dan ook mijn verbazing toen ik in de inleiding op bladzijde 6 de volgende zin las;
“Als mensen met verschillende denkbeelden en achtergronden elkaar ontmoeten, zal dat tot wederzijds begrip leiden, maar ook dynamiek, innovatie en creativiteit stimuleren.”

Heren, ik begrijp dat u spijt hebt dat u de SP niet in uw college hebt opgenomen, maar voor die conclusie is het helaas nu te laat.

En dat is jammer, want het akkoord bied weinig nieuws.
Het is voortzetting van het beleid van de afgelopen jaren waarbij geleerd is van de kritiek van vier jaar geleden en een aantal zaken wat vriendelijker zijn opgeschreven.
Op papier is er aandacht voor de positie van de lager opgeleiden, heeft men aandacht voor de kleine kernen en wordt de 30% sociale woningbouw genoemd.
Maar waar het gaat om echte maatregelen blijft het vrijblijvend of ontbreekt het beleid, terwijl er juist op deze terreinen een belangrijk maatschappelijk probleem ligt.

Voorzitter,
Om aan te geven dat het nieuwe college de tijdgeest aanvoelt is het woordje duurzaam aan het oude beleid toegevoegd. Het wordt te pas en te onpas gebruikt en ook het pleonasme klimaatverandering mag natuurlijk niet ontbreken.

Nu willen we dit onderdeel van het akkoord niet meteen negatief benaderen en zijn we blij dat er meer werk wordt gemaakt en er meer aandacht is voor het zuiniger gebruiken van energie en het terugdringen van de uitstoot van CO2.
Wel zijn we uiteraard erg benieuwd hoe dat uitgewerkt gaat worden. Het beeld dat op een aantal plekken in het akkoord naar voren komt, is dat er ingezet wordt op toekomstige te ontwikkelen innovatieve technieken en daar zou ik niet op gaan wachten.

Toch vreest mijn partij dat de effecten van het nieuwe beleid snel teniet gedaan gaan worden door de aanzuigende werking op het autoverkeer van het vele nieuwe asfalt wat gerealiseerd moet gaan worden. Toename van CO2 zal het gevolg zijn, om nog maar niet te spreken van de gevolgen voor de luchtkwaliteit. Dat lijkt ons dus niet echt duurzaam, nog afgezien van de grondstof van het asfalt waar we volgens het akkoord zuiniger mee om moeten gaan. Alleen nu blijkbaar even niet.

Als SP fractie willen we trouwens best een oogje dichtknijpen bij de aangekondigde verbetering van het busvervoer en nieuwe en snelle verbindingen op dat vlak juichen we zeker toe. Misschien is dat nog wel een goed idee voor de Rijn-Gouwelijn?
Alleen had het wat ons betreft wel wat ambitieuzer gemogen. Een stijging van 1-2% van het aantal OV reizigers per jaar houdt gelijke tred met de groei van het autobezit en is dus een gemiste kans.
Ook de toekomstige afspraken met vervoerders over lagere OV tarieven zijn erg vaag en daar missen we duidelijk een visie zodat het aantal OV reizigers zelfs meer zou kunnen stijgen.
Ons plan voor een proef met gratis OV voor ouderen buiten de spits (in de campagne nog door de heer Huls bepleit) is echter komen te vervallen, terwijl dat een goed middel zou zijn om te kijken hoe in de daluren het aantal reizigers omhoog zou kunnen en welke effecten dat verder zal hebben.
Verder blijft het in de OV paragraaf erg vaag. Er staan enkele algemeenheden in over concessie-eisen waar het gaat om de kwaliteit (op zich niet verkeerd), maar over een bereikbaarheidsgarantie voor bijvoorbeeld bedrijventerreinen en onderwijs- en zorginstellingen wordt niet gesproken.
Het blijft dan ook moeilijk uit te leggen dat bijvoorbeeld in de aanbesteding van het OV voor Goeree Overflakkee wel keihard is opgenomen dat het provincielogo op de bus moet, maar wat bereikbaarheidseisen betreft is het allemaal erg mager.

Gaat het echter om de wegen, dan wordt het akkoord ineens erg concreet en erg uitgebreid en lezen we zelfs per wanneer een en ander gereed moet zijn.
De investeringsverhouding 50% OV en 50% asfalt is in ieder geval losgelaten en dat is een slechte zaak, want het OV heeft veel in te halen willen we in Zuid-Holland echt komen tot een duurzame provincie.

Voorzitter,
Vaagheid zien we ook terug bij de visie op de regionale luchtvaart.
Op de ene plaats in het akkoord moeten we “goede verbindingen hebben met de belangrijke economische regio’s in Europa en de rest van de wereld”, verderop mag “de kwaliteit van de leefomgeving door de regionale luchtvaart niet verslechteren”, maar als er daarna gesproken wordt over de helihavens, dan moeten veiligheid en milieu “nauwlettend in het oog gehouden worden”
Dit stelt ons niet gerust en de vele inwoners in Zuid-Holland die de plannen voor die helihavens op zich af zien komen al helemaal niet.

Een nieuw geluid is te beluisteren bij de bedrijventerreinen en dat is positief. Meer aandacht voor ruimtewinst en een betere regionale afstemming ook bij kantoorlocaties.
Maar toch moet er weer 250 ha bij, ondanks het feit dat er volgens het akkoord ruimtewinst geboekt gaat worden en er nog veel ruimte voor uitbreiding is.
De noordrand van de Hoekse Waard wordt verder ook gewoon bebouwd met een bedrijventerrein en dat is een heel slechte zaak.

Voorzitter,
Het coalitieakkoord beschrijft een aantal trends in onze samenleving die voor de toekomstige collegepartijen van belang zijn.
In een deel ervan kunnen we ons vinden, maar het is jammer dat er in die visie geen aandacht is voor de gegroeide armoede en de schooluitval onder jongeren. Zeker gezien onze taak in de jeugdzorg.
Daar ligt helaas het accent erg op de kwantiteit ten aanzien van het terugdringen van de wachtlijsten en ontbreekt een visie op de kwaliteit en trends onder jongeren.
Hopelijk zal daar in de uitgewerkte plannen meer over opgenomen worden en zal er beleid op worden gemaakt.

Vooral waar gesproken wordt over de wensen van burgers is de visie van het provinciebestuur erg negatief. Ik citeer; “Burgers willen maximale vrijheid, maar ook maximale veiligheid. De overheid moet voor alles zorgen, maar mag niets regelen.”
Dat is volgens mijn partij nog maar de vraag.
Als mensen het gevoel hebben dat de overheid met hen begaan is en zorgt voor solidariteit, de menselijke maat in de gaten houd en zich hun problemen aantrekt en met hen werkt aan oplossingen, dan denk ik dat de burgers op een andere manier tegen de overheid aankijken, namelijk als bondgenoot.

Het antwoord van dit akkoord is een verder terugtrekkende overheid die wel zichtbaar moet zijn.
Nu is het niet verkeerd om kritisch te kijken naar het takenpakket van de provincie, maar juist op kwetsbare terreinen als milieu, sport en cultuur is een sterke overheid noodzakelijk.
Verder spreekt het akkoord over de bereidheid van het overdragen van bevoegdheden aan een nieuw te vormen Samenwerkingsverband Holland.
Dat het mes wordt gezet in allerlei platforms en samenwerkingsverbanden juichen we van harte toe, maar hoe staat het daar met de democratische legitimatie?
Bevoegdheden dienen wel onder controle te staan van door de bevolking gekozen personen.

En waarom wordt de steun van de provincie alleen gericht op de kleinere gemeenten, bijvoorbeeld als het gaat om de uitvoering van de WMO? Ook grotere gemeenten kunnen daar behoorlijk in vastlopen. Inwonertal zegt immers niets over de bestuurskracht.

En dat brengt mij op de positie van de kleinere gemeenten, waar op dit moment al veel discussie gaande is over de bestuurlijke toekomst.
Ook in dit akkoord wordt herindeling als een ultimum remedium aangedragen.
Nu moet je dat ook niet geheel uitsluiten, maar zou het niet verstandig zijn om eerst eens een evaluatie te houden van de herindelingen van de afgelopen 10 of 15 jaar? Dan zou eens kritisch gekeken kunnen worden wat de gemeenten en dan vooral de inwoners wijzer zijn geworden van die schaalvergroting.
Als SP willen we daar binnenkort een voorstel voor indienen, maar we zijn benieuwd hoe deze partijen daar tegenaan kijken.

Voorzitter,
Waar wij in ieder geval heel negatief tegenaan kijken is de 7e gedeputeerde.
Waar dit college taken wil afstoten en dus ook wil bezuinigen op het aantal ambtenaren, is personele uitbreiding in het college nodig.
Dus minder werk met meer mensen, alleen omdat de PvdA graag een sterke positie in het college wil hebben. (Tja, dan moet je toch een betere uitslag maken bij de verkiezingen.)
Als we het hebben over het vertrouwen van de inwoners in de overheid, dan lijkt dit me geen reclame, integendeel. En het geld kunnen we beter besteden, want op het vlak van de uitbreiding van het groen moet nog veel geld gevonden worden.

De vliegtickets naar Hebei en andere Chinese provincies mogen wat ons betreft ook daar naartoe. We betreuren het nog steeds dat we samenwerking aangaan met gebieden waar bisschoppen en katholieken verdwijnen of in de gevangenis komen zonder aantoonbare reden.
De verslagen van Amnesty International geven nog steeds geen hoopvol beeld en met landen die er dat soort en ergere praktijken op nahouden zou je als overheid niet eens willen samenwerken.

Afsluitend voorzitter,
Een hoop plannen worden de komende tijd uitgewerkt.
Ik heb al aangegeven dat er goede zaken en slechte zaken in het akkoord staan.
Slechte zaken zullen we bestrijden en er alternatieven voor aandragen.
Goede zaken zullen we zeker steunen of verbeteren. Waar we denken dat het nodig is komen we met eigen voorstellen.
Samenwerking met de collegepartijen gaan we in ieder geval niet uit de weg.