Zuid-Holland

In Zuid-Holland bestuurt de SP nu ruim twee jaar mee in het College. Wat daar allemaal bij komt kijken, was onderwerp van gesprek tijdens het werkbezoek van de Gelderse Statenfractie aan SP Zuid-Holland op woensdag 28 augustus.

Beide fracties hebben veel ervaring in huis. Zo was het Gelderse Statenlid Peter Lucassen eerder zeven jaar wethouder voor de SP in Nijmegen en is dit alweer zijn tweede periode als Statenlid. Deelname van de SP aan een volgend College in de provincie Gelderland sluit hij zeker niet uit.

Rik Janssen, namens de SP gedeputeerde in het College van Zuid-Holland, had in dit kader een aantal tips voor de Gelderse collega's. 'Denk al in een vroeg stadium na over een goede kandidatenlijst, inclusief het dagelijks bestuur. En zorg vooral dat de contacten met alle partijen goed zijn', aldus Janssen.

Stikstof
Fractievolger Eric van Dijk kaartte de stikstof-problematiek in Gelderland aan. Deze is lastig te beheersen. Esther Zwaan uit Zuid-Holland vertelde over de nieuwe werkwijze alhier: ‘Mét de mensen praten en mét de mensen werken, in plaats van het bureaucratische cijferfetisjisme dat we voorheen vaak zagen'.

Ook wordt er in Zuid-Holland per deelterrein –recreatie, boeren en bedrijven– gekeken naar wat de beste aanpak van stikstof is. Van Dijk bedacht al eerder om samen met de collega's van SP-Brabant een expertmeeting over het onderwerp te houden. Zuid-Holland sluit zich hier graag bij aan.

Neoliberale luchtballon
De stikstofdiscussie leidde het gesprek vervolgens naar de ideale schaalgrootte van agrarische bedrijven, megastallen en dierenwelzijn. Thema's die in beide provincies spelen.

Statenlid Bart Vermeulen uit Zuid-Holland haalde in dit kader een recente rechterlijke uitspraak aan, die inhoudt dat provincies wat dit betreft best wat extra's mogen eisen bovenop de landelijke wettelijke bepalingen.

Harre van der Nat, fractievoorzitter van de SP in Zuid-Holland vulde aan: ‘De tijd dat alles steeds maar grootschaliger moet en alles uitsluitend en alleen om de bedrijfswinsten draait, is voorbij. De neoliberale luchtballon loopt langzaam leeg’.