Zuid-Holland

‘Dit deel van de wijk moet worden gesloopt om hem diverser te maken’ hoor je bestuurders in grote Zuid-Hollandse steden regelmatig zeggen. Dat is codetaal voor ‘ik wil af van deze sociale huurwoningen en meer dure koop terugbouwen’. Het valt dan ook op dat je ze nooit hoort pleiten voor diversiteit voor wijken die te eenzijdig dure koopwoningen bevatten en te weinig sociaal. Ze zien volkshuisvesting voor inwoners als straf en dure woningen als hoogst haalbare doel. 

Het resultaat van dit alles? Een hele groep mensen die van het ene sloopproject naar het andere trekt, omdat steeds meer sociale woningen tegen de vlakte gaan zonder dat hier nieuwe sociale woningen voor terug komen. Sloopnomades. Want hun sociale woning wordt onder hun voeten weg gesloopt, maar de nieuwe betaalbare woning is er niet. Of de nieuwe woning staat in een totaal andere stad waar de huurders geen vrienden, familie of netwerk hebben. Zo zegt Rotterdam dat inwoners dan maar naar Barendrecht moeten als ze hele wijken tegelijk slopen. Maar waarom zou je ineens niet meer mogen wonen waar je fijn woont, alleen omdat je in een sociale woning woont, omdat je in volkshuisvesting woont? Waarom zou je dan ineens minder rechten hebben, meer voor lief moeten nemen? 

Wat de SP betreft heeft iedereen recht op een goed en betaalbaar huis, koop of huur. En als je in een sociale huurwoning hebt, heb je net zoveel recht om te wonen in de wijk of buurt waar je wil wonen. Daarom bepleit de SP om te stoppen met sloop van betaalbare huizen en vol in te zetten op renovatie en isolatie. En de SP roept op om als overheid zelf de verantwoordelijkheid te nemen voor betaalbare koop en huur nieuwbouw. 80% van de nieuwe woningen moet betaalbare koop of huur zijn. Het is tijd voor echte volkshuisvesting, want wonen is een grondrecht!